Mardin Korosu, Çokkültürlülük ve Kenan Evren

Mesut Onatlı
mesutonatli@hotmail.com

Geçen hafta “Korolar Çarpışıyor” programı sonuçlandı… Değişik illerden çoğunluğu müzikten uzak kişilerden toplama korolar yarıştı. Birinci olan koronun bulunduğu ilde o koronun adına bir okul yaptırılacaktı. Güzel düşünülmüş hayırlı bir iş. Lakin ilk haftadan itibaren sms ile oylamada bulunanlar müzik performanslarını bir kenara bırakıp kendi şehirlerini veya kendilerine yakın şehirleri desteklemeye koyuldular.

Oy verme bütünen “hemşehricilik” tarzlı mikro milliyetçilik temelinde gelişti. Haftalar ilerledikçe çok dilli Mardin Korosu’na (Kürtçe, Türkçe, Arapça, Süryanice dillerinde şarkılar seslendirdiler) karşı makro milliyetçilik de yüzünü göstermekte gecikmedi. Mardin Korosu çok dilliliğin, çok kültürlülüğün sesi oldu. Bunu kendi kutsal tek kültürlerine saldırı olarak algılayanlar ise bazen sözle bazen de bayrak sallandırarak tepkilerini gösterdiler. Ama şehir sayısının çokluğundan Mardin Korosu’na karşı birleşmekte sorun yaşadıklarından arada Mardin Korosu finale kadar geldi.

Finalde iki koro vardı… Mardin Korosu ve Malatya Korosu. Bunu Çokkültürlülük ve Tektipleştiricilik şeklinde okumak daha doğru. Evet kendinden başkasına yaşam hakkı tanımayan, herkesi kendine benzetmeye çalışan, her fırsatta “tek dil, tek millet, tek bayrak, tek devlet…” düsturunu dile getiren zihniyet çokkültürlü Mardin Korosuna karşı tabiî ki birleşecekti. Mardin, performansı ne kadar iyi olursa olsun kazanamazdı. Hoş Malatya da çokkültürlülüğe uzak değildi ama en azından Mardin gibi bunu göstermiyordu. Bu da yeterdi “tekçi” zihniyete. Farklı da olsan bunu göstermemeliydin…egemen tek zihniyete boyun eğmeliydin. Ve karar verildi. Oylar Malatya’ya verilecekti.

Sonuçta Mardin Korosu beklendiği üzere yenildi. Yenilmelerine bir anlam veremediler ama başka türlü olamazdı. Eğer Mardin Korosu kazanmış olsa bu ülkede bu bir devrimle eşdeğer olurdu. Bu, bu ülkede çokkültürlülüğün tekçi zihniyete galip geldiği anlamına gelirdi. Ki bu henüz uzaktı. Tekçi zihniyet her alanda egemenliğini kabul ettirmişti. Bu, ta Namık Kemallerle oluşmaya başlayan, Ziya Gökalpler, Ebedi-Milli Şeflerle gelişen ve Kenan Evren’le tescillenen bir zihniyettir.

Evren Paşa, kendilerine yargı yolu açılmasıyla ilgili gazetecilerine (Ertuğrul Özkök, Fikret Bila) konuştu: “referandum yapılsın, halk evet derse intihar ederim…” Halkın hayır diyeceğinden emin. Haklısın Evren Paşa, halk hayır demekle kalmayacak, seni korumak için var gücüyle çabalayacak da. Sana benzeyen bir halk yarattın çünkü… Yaktığın kitaplarla, öldürdüğün, işkenceden geçirdiğin aydınlarla, YÖK kurumuyla, eğitim sistemiyle, yasakladığın basınla, üniversiteden attığın öğretim görevlileriyle oluşturduğun ortam makine imalatı benzeri tek tip bireyler yarattı.

Böyle bir ortamda gelişen yeni neslin büyük kısmı sana benziyor artık. Edilgen veya düşüncesiz bir etken, kendine güvenini yitirmiş, sorgulamadan yoksun hep güçlüden yana tavır alan, darbe yanlısı, yabancı düşmanı, kendinden olmayan kendisi içindir anlayışına sahip tanımlanamayan kendine yabancı ucube kişiliklerden oluşan bir toplum yarattın.

Ve bu toplum “Türk” olarak en zeki, “erkek” olarak en güçlü, bazen “sünni-müslüman” bazen de katı laisist olarak en doğru olduğunu iddia eden bir toplum algısını sergiliyor bugün. Hepsi birleşince de Pippa Bacca’lar bu ülkeden geçemez oluyor, her yılbaşı Taksimlerde yabancılara taciz ritüelleri eksik olmuyor, Kürtlerin Musa Anterleri, Ermenilerin Hrant Dinkleri, Rumların Rahip Santoroları, Alevilerin Nesimi Çimenleri açıktan katlediliyor, başka dillere hazmedilemiyor ve en basitinden farklı dillerde şarkı söyleyen bir koroya karşı saldırganlaşabiliniyor.

Sen asıl bu nedenle yargılanmalısın Evren Paşa.

Böyle bir toplumun mimarı olduğun için!

Varsa vicdan azabı, toplumun evet demesini beklemeden intihar etmelisin.

Nitekim tarihte örnekleri bol.

Lakin vicdan olmayanda azap ne gezer,

Onur ne gezer!