Sevra Kurtuluş
sevra.kurtulus@gmail.com
Bir ”bolluk” ve ”refah” ülkesi olarak dünyaya ilan edilen Amerika’da açlık ve sefalet had boyutlara ulaşmış bulunmaktadır. Toplumun tüm kesimlerini saran yoksunluk en fazla da çocukları etkiliyor. Amerika’da günde bir öğün yemeğe muhtaç durumunda olan yüzbinlerce çocuk bulunuyor.
Açıktır, dünyanın değişik bölgelerinde işgalden işgale koşan Amerikan emperyalizmi, her gün zenginliklerine yeni zengillik katarken, kendi ülkesindeki ”açlık ve sefaleti” gidermek için hiç bir şey yapmıyor. Bu ülkedeki ”açlık ve yoksulluk” öğle bir safhaya ulaşmış ki, toplumun büyük bir kesimi ve özellikle çocukların yüzde 25’i açlık sınırlarının altında yaşıyor ve bu sayı giderek büyümektedir.
Bu bilgileri, geçenlerde elime geçen bir rapordan öğrendim. Rapor, Duke Üniversitesi tarafından hazırlanmış. Raporda, ” Amerika’da yoksul çocukların sayısı dramatik bir şekilde büyüdüğünü” yazıyor. Devamla:
” Ekonomik kriz aileleri dağıttığını, yükselen boşanmalar sonucu, çocuklar ya anneleriyle, ya da babalarıyla tek başlarında, zor ekonomik koşullar altında yaşadıklarını” belirtiyor.
Raporun verdiği bilgiler önemli, ama benim için daha önemli olan, Amerika’daki ekonomik krizden kim, hangi ailelerin etkilendiğidir.
Kendim yapmış olduğum araştırmalarda, Amerika’da ”açlık ve sefalet” içinde olan aile çocukların genellikle ”Afro-Amerikan” ya da ”Latin Amerikalı” aile çocuklarından oluştuğu gerçeği ortaya çıkıyor. Bunun bir tesadüf olduğunu sanmayın. Emperyalizm, aynı zamanda ırkçılık ta oluyor. İstediğiniz kadar Afro- Amerikan bir lider seçilsin (Barak Obama misali), bu, ülkedeki ırkçılık, yoksulluk, haksız gelir dağılımı ve farklı yaşam koşullarını değiştirmiyor. Değiştirmez.
Evet, emperyalizm, aynı zamanda, ırkçılıktır. Irkçılık, çoğu zaman ”iç-ırkçılık” ve ”dış-ırkçılık” olarak kendini göstermektedir. Emperyalizmin Irak, Afganistan, diğer bölge ve zayıf halkalardaki komprador burjuvazi ile geliştirdikleri ırkçılık, dış-ırkçılık oluyor; bir de kendi ülkelerinde sürdürülen ”iç-ırkçılık” var. Bunlar emperyalizmin yasaları oluyor. Böyle işliyor.
Örnek olsun, Irak’ta, Ebu Ğreyb Cezaevi’nin işkence hücrelerinde çocuk ve yetişkinlere yapılan zulüm, aynı zamanda emperyalizmin yarattığı ”ırkçı bir zihniyetle” bütünleşerek vahşilik bir hale dönüşüyor.
Keza Amerika’da, Afro-Amerikan ve diğer etnik yurttaşların çocuklarına yapılan polis vahşeti, aynı madalyanın bir başka yüzünü oluşturuyor.
Evet; Amerika’da çocuklar açtır. Sefildir. Doğrudur. Ama doğru olan bir başka nokta da; emperyalizmin işgal ettiği, abluka altına aldığı tüm ülkelerde de yüzbinlerce aile ve çocuğu da aç ve sefaletle yüz yüze bıraktığı gerçeği vardır…
Duke Üniversitesi, Amerika’daki açlık içinde olan çocukları araştırması takdire değerdir. Ama yeterli değildir. Duke Üniversitesi, Amerikan emperyalizmin, Irak, Afganistan ve dünyanın başka bölgelerinde yarattığı aç, sefil, kolsuz, bacaksız, ailesiz… ne kadar çocuk varsa ve bunları da araştırırsa çok daha verimli bir çalışma yapmış olacaktır!
--------------------
Yararlanılan kaynaklar:
1-Faiz Cebiroğlu: Amerika’da Evsizler makalesi
2-Duke Üniversitesi, Amerika’da çocuk gelişimi raporu.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder