”Diyarbakır Zinda’nı Mazlum(lar)’ın yakıldığı yerdir. Aslında, hem müze ve hem de Anıt yapılabilir. Olası bir anıt ya da müzenin yapılması halinde, Çağdaş Kawa Mazlum Doğan’ı tüm direnişçiler adına bir simge olarak ön planda olmasını şiddetle tavsiye ederim. Çünkü, Sevgili Mazlum bedenini bu zindanda ateşe vermek suretiyle, buradaki vahşeti kamuoyuna ilk duyuran en önemli direnişçilerden biridir.”
Mustafa Elveren -(Em. Öğrt.)mustafaelveren@gmail.com
“Demokratik Açılım”, “Yol Haritası”, Diyarbakır Cezaevi’nin Okula dönüştürülmesi”, “1 Eylül Dünya Barış Günü” gibi çok sıcak ve hareketli bir gündemin içindeyiz. Bunlardan sadece Diyarbakır Hapishanesi ile ilgili düşüncelerimi sizlerle paylaşmak istiyorum.
Kürt halkının Newroz sembolü haline gelen Çağdaş Kawa Mazlum Doğan ve arkadaşları başta olmak üzere; yüzlerce devrimci-demokrat-yurtsever-aydın insanımıza zulüm ve işkencenin yapıldığı, bir çok katliamların yaşandığı Diyarbakır Zindanı (cezaevi) okula dönüştürülmek isteniliyor.
İlk bakışta insana çok olumlu ve hoş geliyor. Yani “cezaevlerini okullara dönüştürelim” gibi bir kampanyanın söylemine de çok uygun düşüyor, değil mi? Ancak, Diyarbakır Hapishanesi ve bunun gibi birkaç cezaevinin tarihi konumu nedeniyle bu çerçevede okul olarak değerlendirilemez.
Devrimci 78’liler Federasyonu Başkanı Celalettin Can, “Urfa’da kimle görüştüysem ağızlarında takma diş vardı” diyor. “Diyarbakır Cezaevi’nde insan dışkısı yedirilen tutukluların birçoğu, çıkar çıkmaz bu korkunç anıyı silebilmek için bütün dişlerini çektirmiş." Her şeye rağmen yine de unutmaları mümkün değildir.
Devrimci 78’liler Federasyonu’nun açıklamasında; “Diyarbakır Cezaevi ya “Utanç Müzesi” yapılmalı, ya da yerle bir edilip, yerine orada yaşanan vahşeti hiç unutturmayan ama halkların kardeşliğine elini uzatan bir anıt yapılmalıdır. Faşizme karşı direnişin, yiğitliğin ve kardeşliğin anıtı…”Federasyonun bu açıklamasını benimsiyor ve destekliyorum.
Peki, neden müze değil de okul yapılmak isteniyor? Çünkü, yıllardır yapılan vahşet ve katliamları belleğimizden silmek istiyorlar. Devletin bu kirli ve karanlık yüzünü örtmek istiyorlar. Halbuki, hafızamızdan sileceklerine, tam tersine geçmişten ders çıkarılarak, ibret alınması için buranın müze yapılması en uygun olanıdır.
Diyarbakır Zinda’nı Mazlum(lar)’ın yakıldığı yerdir. Aslında, hem müze ve hem de Anıt yapılabilir. Olası bir anıt ya da müzenin yapılması halinde, Çağdaş Kawa Mazlum Doğan’ı tüm direnişçiler adına bir simge olarak ön planda olmasını şiddetle tavsiye ederim. Çünkü, Sevgili Mazlum bedenini bu zindanda ateşe vermek suretiyle, buradaki vahşeti kamuoyuna ilk duyuran en önemli direnişçilerden biridir.
Diyarbakır Zindanı’nın müzeye dönüştürülmesi veya direnişçileri sembolize eden bir anıt haline getirilmesi için tüm gücümüzle mücadele etmeliyiz. Bunun için nasıl bir kampanya ya da kampanyalar yürütülmelidir? Konuyla ilgili uzman kişiler, hukukçular, demokratik sivil toplum örgütleri, bu zindanda hayatını kaybeden direnişçilerin yakınları ile hala yaşamakta olanların bir araya gelerek ortak bir eylem ve mücadele kararı almalarını öneriyor ve diliyorum.
Bu vesileyle Mazlum(lar)’ın şahsında tüm direnişçileri selamlıyor ve bu uğurda hayatını kaybedenleri de saygıyla anıyorum.
--------------
WEB : http://www.gomanweb.com/
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder